Endocrine Society’s Journal of Clinical’da yayınlanan yeni bir araştırmaya göre, aralıklı oruç diyeti müdahalesinden sonra, hastalar diyabet ilacını bıraktıktan en az bir yıl sonra HbA1c (ortalama kan şekeri) seviyesinin %6,5’in altında olması olarak tanımlanan tam diyabet remisyonuna ulaştılar.
Aralıklı oruç diyetleri son yıllarda etkili bir kilo verme yöntemi olarak popüler hale geldi. ile, yalnızca belirli bir zaman aralığında yemek yersiniz. Her gün belirli bir saat oruç tutmak veya haftada birkaç gün sadece bir öğün yemek yemek, vücudunuzun yağ yakmasına yardımcı olabilir. Araştırmalar, aralıklı orucun diyabet ve kalp hastalığı riskinizi azaltabileceğini gösteriyor.
Çin’in Changsha kentindeki Hunan Tarım Üniversitesi’nden Ph.D. Dongbo Liu, “Tip 2 diyabet mutlaka kalıcı, ömür boyu sürecek bir hastalık değildir. Hastalar diyet ve egzersiz alışkanlıklarını değiştirerek kilo verirse diyabetin gerilemesi mümkündür” dedi. “Araştırmamız, aralıklı oruç tutmanın, Çin Tıbbi Beslenme Tedavisinin (CMNT), tip 2 diyabetli kişilerde diyabetin remisyonuna yol açabileceğini ve bu bulguların dünya çapında bu hastalıktan muzdarip 537 milyondan fazla yetişkin üzerinde büyük bir etkisi olabileceğini gösteriyor.”
Araştırmacılar, diyabetli 36 kişi arasında 3 aylık bir aralıklı oruç diyet müdahalesi gerçekleştirdiler ve kan şekerini düşürücü maddeler ve insülin alanlar da dahil olmak üzere katılımcıların yaklaşık %90’ının aralıklı oruçtan sonra diyabet ilacı alımlarını azalttığını buldular. Bu kişilerin yüzde elli beşi diyabet remisyonu yaşadı, diyabet ilaçlarını bıraktı ve en az bir yıl sürdürdü.
Çalışma, diyabet remisyonunun ancak diyabet süresi daha kısa olanlarda (0-6 yıl) sağlanabileceği şeklindeki geleneksel görüşe meydan okuyor. Diyabet remisyonuna ulaşan çalışma katılımcılarının yüzde altmış beşinin diyabet süresi 6 yıldan fazladır (6-11 yıl).
Liu, “Diyabet ilaçları pahalı ve diyabetlerini etkili bir şekilde yönetmeye çalışan birçok hasta için bir engel. Çalışmamız, diyabetli kişilerde aralıklı oruçtan sonra ilaç maliyetlerinin %77 oranında azaldığını gördü” dedi.
Bu çalışmanın diğer yazarları Hunan Ziraat Üniversitesi’nden Xiao Yang, Alt Sağlık Müdahale Teknolojisi Devlet Anahtar Laboratuvarı ve Çin’in Changsha kentindeki Changsha ve Turizm Koleji; Hunan Ziraat Üniversitesi’nden Jiali Zhou ve Çin, Changsha’daki Shizi Dağı Birinci Basamak Bakım Bölümü; Çin, Changsha’daki Changsha Merkez Hastanesinden Huige Shao ve Bi Huang; Hunan Ziraat Üniversitesi’nden Xincong Kang, Çin’in Changsha kentinde Botaniklerden Alınan Bileşenlerin Kullanımına Yönelik Ulusal Mühendislik Teknolojisi Araştırma Merkezi ve Metabolik Hastalıklar için Hunan Eyaleti Tıbbi Beslenme Müdahale Teknolojisi Mühendislik Araştırma Merkezi; Hunan Ziraat Üniversitesi’nden Ruiyu Wu ve Changsha, Çin’deki Alt Sağlık Müdahale Teknolojisi Başarı Uygulama Merkezinin Eyalet Anahtar Laboratuvarı; Kaliforniya, Irvine’deki California Irvine Üniversitesi’nden Fangzhou Bian; ve Çin, Changsha’daki Central South Üniversitesi’nden Minghai Hu.
Çalışma, Çin Ulusal Doğa Bilimleri Vakfı’ndan fon aldı.
Kaynağı:
